Lyrics: Rinaldo

In de duisternis der bossen
In een hol met loof bedekt
Rust de dapperste der rovers
Tot hem zijne Rosa wekt

Rinaldino roept zij minzaam
Rinaldino sta toch op
Uw gezellen zijn al wakker
En de zon komt ook reeds op

Langzaam opent hij zijn ogen
Ziet haar vriend'lijk in 't gezicht
Zachtjes zinks zijn in zijn armen
Sluit haar mond met kussen dicht

Winnen zullen wij of sterven
Allen gaan daarmee akkoord
Maar de roep klinkt door de dalen
En de bergen schallend voort

Zie hen lopen, zie hen strijden
Thans verdubbelt zich hun moed
Maar helaas, zijn moeten wijken
Spillen vruchteloos hun bloed

Rinaldino ingesloten
Vecht zich vrij en maakt zich los
En hij vindt een onderkomen
Op een bergslot in het bos

Achter dikke donkere muren
Smaakt hij weder nieuw geluk
Dianora komt hem troosten
Met haar zachte handendruk

Rinaldino, edele rover
Gij rooft vrouwenharten -rust
Vurig zij gij in den oorlog
Teder in uw liefde en lust